- przyganiać
- przyganiać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, przyganiaćam, przyganiaća, przyganiaćają, przyganiaćany {{/stl_8}}– przyganić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, przyganiaćnię, przyganiaćni, przyganiaćgań, przyganiaćniony {{/stl_8}}{{stl_7}}'krytykować kogoś, zwłaszcza czyjeś postępowanie, wady, robić komuś wyrzuty, także potępiać coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przyganiał swojej córce, że stale się włóczy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}przyganiać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa {{/stl_8}}– przygonić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, przyganiaćnię, przyganiaćni, przyganiaćgoń {{/stl_8}}{{stl_7}}, {{/stl_7}}{{stl_22}}przygnać {{/stl_22}}{{stl_8}}dk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'goniąc, poganiając, doprowadzać do jakiegoś miejsca, przemieszczać w jakimś kierunku; przypędzać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przyganiać kury do kurnika. Wiatr przyganiał dym z pól. Przygonić stado gęsi. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skłaniać do przybycia, przyjścia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przygnała nas tu potrzeba. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.